عبدالامیر گاطع زاده
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت مثبتاندیشی بر اخلاق حرفهای و رضایت شغلی کارکنان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوسنگرد در سال 1397 بود. با توجه به طرح تحقیق، دادهها در دو مرحله پیش و پس از آموزش و با استفاده از پرسشنامه ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت مثبتاندیشی بر اخلاق حرفهای و رضایت شغلی کارکنان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوسنگرد در سال 1397 بود. با توجه به طرح تحقیق، دادهها در دو مرحله پیش و پس از آموزش و با استفاده از پرسشنامه اخلاق حرفهای Cadozier و خشنودی شغلیSpector گردآوری شدند. از بین کارکنانی که کمترین نمرات را در اخلاق حرفهای و رضایت شغلی کسب کرده بودند،30 نفر انتخاب شدند. سپس بهطور تصادفی از بین آنها 24 نفر بهعنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 12 نفر) جای گرفتند. اعضای گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقهای آموزش مهارت مثبتاندیشی را دریافت کردند. هر دو گروه در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری در معرض ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس تکمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت مثبتاندیشی، بر افزایش اخلاق حرفهای و خشنودی شغلی اثر دارد. طبق یافتههای این پژوهش میتوان گفت که آموزش مهارت مثبتاندیشی ابزاری مناسب برای افزایش اخلاق حرفهای و خشنودی شغلی کارکنان میباشد.