نجمه حمید؛ مریم آذردست
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر درمان نوروفیدبک بر اضطراب کارکنان شرکت نفت و گاز کارون بود. طرح پژوهش، آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی کارکنان مرد شرکت نفت و گاز کارون بودند. 40 نفر از کارکنان مرد به صورت در دسترس انتخاب شدند. پس از مصاحبه بالینی و با در نظر گرفتن ملاکهای ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر درمان نوروفیدبک بر اضطراب کارکنان شرکت نفت و گاز کارون بود. طرح پژوهش، آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی کارکنان مرد شرکت نفت و گاز کارون بودند. 40 نفر از کارکنان مرد به صورت در دسترس انتخاب شدند. پس از مصاحبه بالینی و با در نظر گرفتن ملاکهای ورود و خروج، شرکتکنندگان انتخاب شده و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. پس از آن، اعضای گروه آزمایش 40 جلسه آموزش نوروفیدبک را در طول 20 هفته و بهصورت 2 جلسه 45 دقیقهای در هر هفته دریافت کردند، در حالی که گروه گواه هیچ گونه مداخلهای دریافت نکردند. مداخله نوروفیدبک، با استفاده از ابزار نکسوز4 و نرمافزار بیوتریس صورت گرفت و برای سنجش اضطراب نیز مقیاس خودسنجی اضطراب زانک (S.A.S) مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS-21 و روش آماری تحلیل کوواریانس تکمتغیری انجام گرفت. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد که تفاوت معنیداری میان گروه آزمایش و گواه از لحاظ اضطراب وجود دارد. میزان اضطراب در گروه آزمایش نسبت به پیشآزمون و گروه گواه بهطور معنیداری کاهش یافت. نوروفیدبک باعث کاهش اضطراب شرکتکنندگان در مرحله پسآزمون شد و این اثر در مرحله پیگیری نیز تداوم داشت.