زهرا وظیفه؛ فاطمه مالکی؛ حسن غفاری؛ نرگس سکوند؛ محمد مهدی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی اثر هوش هیجانی بر بهرهوری منابع انسانی با نقش متغیر میانجی ترومای سازمانی بود که به روش پیمایشی و مبتنی بر الگویابی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار SMART PLS انجام شد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد هوش هیجانی وانگ و لو (2000)، ترومای سازمانی دیهیمپور و دولتی (1398) و بهرهوری نیروی ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی اثر هوش هیجانی بر بهرهوری منابع انسانی با نقش متغیر میانجی ترومای سازمانی بود که به روش پیمایشی و مبتنی بر الگویابی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار SMART PLS انجام شد. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد هوش هیجانی وانگ و لو (2000)، ترومای سازمانی دیهیمپور و دولتی (1398) و بهرهوری نیروی انسانی هرسی و گلد اسمیت (1980) استفاده شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان سازمان بنادر و کشتیرانی چابهار تشکیل دادند . از این جامعه، با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده 103 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. جهت تعیین پایایی پرسشنامهها از روش های آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و جهت تأیید روایی آنها نیز از روایی واگرا و همگرا استفاده شد. نتایج نشان داد هوش هیجانی بر ترومای سازمانی اثر منفی (57/0-) و بر بهرهوری منابع انسانی اثر مثبت (30/0) دارد. اثر منفی ترومای سازمانی نیز بر بهرهوری منابع انسانی مورد تأیید قرار گرفت (28/0-). اثر غیرمستقیم هوش هیجانی بر بهرهوری منابع انسانی از طریق نقش میانجیگر ترومای سازمانی نیز تأیید شد (01/0p<). با توجه به نتایج پژوهش، متغیر هوش هیجانی در کارکنان جهت بالا رفتن بهرهوری منابع انسانی از اهمیت بالایی برخوردار است. ضمن این که، توجه به هوش هیجانی کارکنان برای جلوگیری از اثرات مخرب ترومای سازمانی مهم و حائز اهمیت میباشد.