سید مجتبی عقیلی؛ آزاده سیف حسینی؛ آرزو اصغری؛ میترا نمازی
چکیده
امروزه موضوع سلامت کارکنان بسیار مورد توجه پژوهشگران قـرار گرفته است. انگیزش یک حالت درونی است که رفتار انسان را انرژی بخشیده، فعال ساخته، به حرکت درآورده و به سوی اهداف معینی هدایت می کند. همچنین خودکارآمدی، قضاوت شخصی فرد از تواناییهای خود برای سازماندهی و انجام یک فعالیت میباشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ...
بیشتر
امروزه موضوع سلامت کارکنان بسیار مورد توجه پژوهشگران قـرار گرفته است. انگیزش یک حالت درونی است که رفتار انسان را انرژی بخشیده، فعال ساخته، به حرکت درآورده و به سوی اهداف معینی هدایت می کند. همچنین خودکارآمدی، قضاوت شخصی فرد از تواناییهای خود برای سازماندهی و انجام یک فعالیت میباشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش شادکامی بر خودکارآمدی و انگیزش شغلی کارکنان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گلستان انجام شد. طرح پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون_ پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری در این تحقیق عبارت بودند از کلیه کارکنان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گلستان؛ که 30 نفر از آنها که نمره انگیزش شغلی و خودکارآمدی پایینتری داشتند به صورت هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش عبارت بود از پرسشنامه انگیزش شغلی کیچنر و پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران که در مراحل پیش آزمون و پسآزمون توزیع شد. سپس گروه آزمایش طی مدت 8 جلسه (هر جلسه 120 دقیقه) تحت آموزش شادکامی فوردایس قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس در نرمافزار SPSS-22 استفاده شد. یافتههای حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه از نظر انگیزش شغلی تفاوت معنیداری وجود دارد (05/0>P). همچنین در دو گروه آزمایش و گواه از نظر خودکارآمدی تفاوت معنیداری وجود دارد (05/0>p). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، آموزش شادکامی با بهرهگیری از فنون ابراز احساسات، دوری از افکار نگرانکننده، زندگی در حال و آشنایی با شخصیت سالم میتواند یک روش کارآمد جهت افزایش خودکارآمدی و انگیزش شغلی کارکنان به شمار رود.