امیرحسین یزدانی؛ محمود نجفی؛ علی اکبر امین بیدختی؛ محمدعلی محمدی فر؛ اسحاق رحیمیان بوگر
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش سازمانی بر مؤلفه‌های آن در کارکنان ستادی یکی از صنایع وزارت دفاع انجام شد. پژوهش حاضر، یک مطالعه شبه‌آزمایشی به شیوه پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه بود. بدین منظور از بین کارکنان ستادی یکی از صنایع وزارت دفاع با روش نمونه‌گیری در دسترس 32 نفر انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش سازمانی بر مؤلفه‌های آن در کارکنان ستادی یکی از صنایع وزارت دفاع انجام شد. پژوهش حاضر، یک مطالعه شبه‌آزمایشی به شیوه پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه بود. بدین منظور از بین کارکنان ستادی یکی از صنایع وزارت دفاع با روش نمونه‌گیری در دسترس 32 نفر انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (16 نفر) و گواه (16 نفر) قرار گرفتند. بسته محققساخته آموزش هوش سازمانی طی 11 جلسه دو ساعته برای گروه آزمایش اجرا شد. در طول این مدت گروه گواه هیچگونه آموزشی دریافت نکردند. هر دو گروه مقیاس محققساخته هوش سازمانی را در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS-19 تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه در کلیه مؤلفه‌های هوش سازمانی به جز مدیریت دانش تفاوت معنیداری وجود دارد و میانگین نمرات گروه آزمایش در این مؤلفهها در مرحله پس‌آزمون از گروه گواه بیشتر بود (001/0≥p). هوش سازمانی از جمله عواملی است که بر افزایش بهرهورى سازمانها و عملکرد مطلوب کارکنان تأثیر دارد، بنابراین انجام اقداماتی برای ارتقای سطح این متغیر توصیه میشود.
امین ضمیری؛ علیرضا حیدریی؛ پرویز عسگری؛ بهنام مکوندی
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش سازمانی بر بهره‌وری سازمانی و جامعهپذیری سازمانی کارکنان دچار استرس شغلی بود. طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 40 نفر کارکنان تحت استرس بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی به دو گروه ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش سازمانی بر بهره‌وری سازمانی و جامعهپذیری سازمانی کارکنان دچار استرس شغلی بود. طرح پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 40 نفر کارکنان تحت استرس بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه گمارش شدند (20 نفر در هر گروه). ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای استرس شغلی، بهره‌وری و جامعهپذیری سازمانی بود. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش هوش سازمانی باعث افزایش بهره‌وری و جامعهپذیری سازمانی کارکنان تحت استرس شده است.
