علی مظفر؛ عبدالکاظم نیسی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف پیشبینی عضویت گروهی (کارکنان حادثهدیده و حادثهندیده) از روی متغیرهای تعارض بینفردی و عدالت سازمانی و نیز دستیابی به معادله ممیز انجام شده است. شرکتکنندگان در پژوهش 255 نفر از میان کارکنان صف شرکت ملی حفاری ایران بودند که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. طرح پژوهش همبستگی از نوع پیشبین ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف پیشبینی عضویت گروهی (کارکنان حادثهدیده و حادثهندیده) از روی متغیرهای تعارض بینفردی و عدالت سازمانی و نیز دستیابی به معادله ممیز انجام شده است. شرکتکنندگان در پژوهش 255 نفر از میان کارکنان صف شرکت ملی حفاری ایران بودند که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. طرح پژوهش همبستگی از نوع پیشبین است و جهت دستیابی به تفاوتهای گروهی و پیشبینی گروهی و دستیابی به معادله ممیز از روش آماری تحلیل تمییز (تشخیصی) استفاده شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تعارض بین فردی در کار و پرسشنامه عدالت سازمانی بود. نتایج نشان داد که افراد حادثهدیده در مقایسه با افراد حادثهندیده از نمرات تعارض بینفردی بیشتر و عدالت سازمانی کمتری برخوردار بودند. در مجموع، متغیرهای مورد بررسی در این تحقیق پیشبینهای مناسبی برای تفکیک گروهی (کارکنان حادثهدیده و کارکنان حادثهندیده) بودند. بنابراین، پیشنهاد میشود با کنترل نمودن متغیرهای ذکرشده حادثهدیدگی را کاهش داد.