فاطمه زمانپور بروجنی؛ حمیدرضا عریضی سامانی؛ عنایت الله زمانپور
چکیده
نقش ارزیابان و آموزش آنها به منظور افزایش دقت و کاهش خطا در نتایج کانون ارزیابی انکارناپذیر است. از اینرو هدف پژوهش حاضر مطالعه نقش تعدیلی دو نوع آموزش چهارچوب مرجع (FOR) طرحوارهای و رفتاری ارزیابان در رابطه بین نتایج کانون ارزیابی با ارزیابی عملکرد خود، همکاران و سرپرستان بوده است. بدین منظور در مرحله نخست پژوهش مهارت ارزیابی ...
بیشتر
نقش ارزیابان و آموزش آنها به منظور افزایش دقت و کاهش خطا در نتایج کانون ارزیابی انکارناپذیر است. از اینرو هدف پژوهش حاضر مطالعه نقش تعدیلی دو نوع آموزش چهارچوب مرجع (FOR) طرحوارهای و رفتاری ارزیابان در رابطه بین نتایج کانون ارزیابی با ارزیابی عملکرد خود، همکاران و سرپرستان بوده است. بدین منظور در مرحله نخست پژوهش مهارت ارزیابی به دو گروه از دانشجویان دکتری و ارشد رشتههای روانشناسی با گرایشهای مختلف به شیوه چهارچوب مرجعِ طرحوارهای و رفتاری آموزش داده شد و به گروه سوم به عنوان گروه کنترل هیچ آموزشی ارائه نشد و از آنها خواسته شد در کانون ارزیابی شایستگیهای دو گروه 28 نفری از مدیران مجموعه صنایع واقع در شهر اصفهان را رتبه دهند. لازم به توضیح است شایستگیهای مورد ارزیابی شامل قضاوت، رهبری، برنامهریزی، روابط بینفردی و پردازش اطلاعات بوده است. این شایستگیها در تمرینهای شبیهسازی جستجوی حقیقت، بحث گروهی، ایفای نقش و ارائه شفاهی بود. سپس بعد از گذشت 6 ماه در فاز دوم پژوهش از خود مدیران، همکاران و نیز سرپرستان مدیران خواسته شد تا فرم ارزیابی عملکرد (Nouri et al., 2007) را تکمیل کنند که در تحلیلها بهعنوان متغیر ملاک درنظر گرفته شود. با استفاده از ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و تبدیل z فیشر به رابطه میان نتایج کانون ارزیابی و ارزیابی عملکرد (خود، همکاران و سرپرستان) و نیز تفاوت همبستگی پرداخته شد. از مهمترین نتایج میتوان به تأثیر معنیدار آموزش ارزیابان به دو شیوه چهارچوب مرجعِ طرحوارهای و رفتاری اشاره کرد. اگرچه مقادیر همبستگی بین ارزیابی عملکرد و نتایج کانون با ارزیابانی که آموزش طرحوارهای دیدهاند کمی بیشتر از ارزیابانی بود که آموزش رفتاری داشتهاند، لیکن این تفاوت معنیدار گزارش نشد. علاوه براین، راجع به شیوههای آموزش ارزیاب و نیز جهتگیری پژوهشهای آتی و همچنین پیشنهادهای کاربردی و پژوهشی بحث شده است.
