Document Type : Research Article

Authors

Abstract

The aim of present study was to investigate the effect of psychodrama on respond to stress, loneliness and social interaction in satelite employmees' wives. The research design of this study was Quasi-experimental by pretest-post test with control group. Porticipants were selected by available sampling method and appointed in two control and experimental group randomly. Instruments included the stress respond (SRI), loneliness (SELSA) and social skills (SSI) questionnaires. Data were analysed using MANCOVA. Results showed significant difference between experimental and control groups. Psychodrama training reduced stress and loneliness and increased social interaction in experimental group. According to the results we can say that psychodrama is effective in reduction of responds to stress and loneliness, and improve social interaction.

Keywords

فارسی
اسکیان، پرستو و چنگیزی، فرهاد (1387). بررسی رابطه بین تمایزیافتگی و سبک‌های هویت در دانشجویان کارشماسی دانشگاه تهران. چهارمین سمینار بهداشت روانی دانشجویان، شیراز، دانشگاه شیراز.
ﺟﻤﺸﻴﺪی ﻧﻈﺮ، فاطمه؛ زارع بهرام‌آبادی، مهدی؛ دلاور، علی؛ و رجبی گیلان، نادر (1393). اثربخشی ﻓﻨﻮن روان نماﻳﺸﮕﺮی بر نشانگان درونی‌سازی (اﺿﻄﺮاب، اﻓﺴﺮدﮔﻲ و ﺷﻜﺎیات جسمانی) دختران قربانی قلدری در شهر کرمانشاه. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، 24(115)، 148-142.
ﭼﻮﺑﻴنه، علیرضا؛ سلطان‌زاده، احمد؛ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎیی، سید حمیدرضا؛ و جهانگیری، مهدی (1390). ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎی ﺳﻼﻣﺘﻲ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ نوبت‌کاری در دو نظام 12 ساعته اقماری و 8 ساعته ﻏﻴﺮاﻗﻤﺎری در ﺻﻨﺎﻳﻊ ﭘﺘﺮوﺷﻴﻤﻲ اﻳﺮان. ﻣﺠﻠﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻧﻈﺎم ﺳﻼﻣﺖ، 7(6)، 1012-1003.
حسینی، داود (1389). کارکرد خانواده از دیدگاه روان شناسی با نگرش به منابع اسلامی. مجله معرفت، 147، 112-101.
خوبانی، مریم؛ زاده‌محمدی، علی و جراره، جمشید (1393). اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ آﻣﻮزش روان‌ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺮی ﺑﺮ مهارت‌های ارﺗﺒﺎﻃﻲ و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی دﺧﺘﺮان ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ. فصلنامه روان‌شناسی کاربردی، 4(28)، 44-27.
دیباجی، میثم. (1391). مقایسه‌ نگرش‌های کارکنان نسبت به متغیرهای سازمانی، تعهد سازمانی و تعارض کار-خانواده در کارکنان اقماری، نوبت‌کار و عادی. (پایان‌نامه کارشناسی ارشد). دانشگاه اصفهان، اصفهان.
سلیمان‌نژاد، اکبر (1388). تأثیر روان‌نمایشگری بر افزایش تمایزیافتگی فرد از خانواده در دانشجویان پرستاری. مجله پزشکی ارومیه، 21(1)، 52-42.
شفیع‌آبادی، عبدالله و زارع، مهدی (1386). مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی عقلانی-عاطفی، رفتاری و روش مشاوره روان‌نمایشگری در افزایش سلامت عمومی و ابرازگری هیجانی مراجعان زن. فصلنامه مطالعات اجتماعی روان‌شناختی زنان، 1(2)، 52- 3.
شهرستانی، ملیحه؛ اعتمادی، احمد و سلیمی، محسن (1393). اثربخشی آموزش رویکرد تلفیقی شناختی-روان‌نمایشگری بر اصلاح باورهای ارتباطی ناکارآمد زنان متاهل. زن در فرهنگ و هنر، 6(2)، 296- 283.
عسکری، پرویز و موسوی، آزاده (1389). مقایسه کارکرد خانواده، کیفیت زندگی، خستگی روانی و نگرانی در میان همسران کارکنان مرد اقماری و روز کار شرکت نفت. نشریه یافته‌های نو در روان‌شناسی (روان‌شناسی اجتماعی)، 5‌(17)، 109-97.
غلامی ابراهیم‌آباد، هادی (1390). کار اقماری، زندگی دو زندگی، پایگاه مقالات علمی مدیریت. http://system.parsiblog.com
فتحی، طاهر (1380). پسیکودرام. تهران: انتشارات سپند هنر.
کورکی، مریم؛ یزدخواستی، فریبا؛ ابراهیمی، امرالله و عریضی، حمیدرضا (1390). اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺮی در بهبود مهارت‌های اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﮐﺎﻫﺶ اﻋﺘﯿﺎد ﺑﻪ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ در داﻧﺸجویان دختر. مجله روان‌پزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 17(4)، 288- 279.
ﮐﯿﺎﻧﯽ‌‌ﻧﮋاد، ﻋﺎﻃﻔ. (1388). اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ روان ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺮی ﺑﺮ ﺧﻮدﮔﺮداﻧﯽ ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ و ﺳﻼﻣﺖ روان داﻧﺶ‌آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ دوره راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﯾﮏ ﮐﺮج. (ﭘﺎﯾﺎنﻧﺎﻣﻪ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻧﺸﺪه). داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺗﻬﺮان، تهران.
متعبد، ناهید (1391). اثربخشی روان‌نمایشگری بر مهارت‌های اجتماعی نوجوانان دختر شهر اصفهان. (پایان‌نامه کارشناسی ارشد). دانشگاه اصفهان، اصفهان.

قلی‌زاده، آذر و مرادیان‌زاده، محمد (1383). رابطه اشتغال در طرح اقماری صنعت نفت با مشکلات خانوادگی و اجتماعی از دیدگاه کارکنان این طرح و همسران. دانش و پژوهش در روان شناسی، 6 (20-19)، 183-159.

نوابی‌نژاد، شکوه (1392). راهنمایی و مشاوره‌ گروهی. تهران: انتشارات سمت.
واقف، علیرضا (1382). بررسی تأثیر برخی از فنون سایکودراما بر تعامل اجتماعی کودکان در یکی از مدارس استثنایی شهر مشهد. (پایان‌نامه کارشناسی ارشد). دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد.
 
لاتین
 
Akinsola, E. F., & Udoka, P. A. (2013). Parental influence on social anxiety in children and adolescents: Its assessment and management using psychodrama. Journal of Psychology, 4(3), 246-253.
Asher, S. R., & Paquette, J. A. (2003). Loneliness and peer relation in childhood. Current Directions in Psychological Science, 12(3), 75-78.
Bandura, A. (2002). Growing primacy of human agency in adaptation and change in the electronic era. European psychologist, 7(1), 2-16.
Blatner, A. (2007). The role of the meta-role: An integrative element in psychology. In C. Baim, J. Burmeister, & M. Maciel (Eds.), Psychodrama: Advances in theory and practice. London: Routledge.
Cacioppo, J. T., Hughes, M. E., Waite, L. J., Hawkley, L. C., & Thisted, R. A. (2006). Loneliness as a specific risk factor for depressive symptoms: Cross- sectional and longitudinal analyses. Psychology and Aging, 21(1), 140-151.
Casson, J. (2004). Drama, psychotherapy and psychosis. New York: Brunner- Routledge.
Chipuer, H. M. (2001). Dyadic attachments and community connectedness: Links with youths’ loneliness experiences. Journal of Community Psychology, 29(4), 429-446.
Crane, R. M. (2005). Social distance and loneliness as they related to headphones used with portable audio technology. (Master Dissertation Psychology). University of Humboldt, Arkata, California.
DiTommaso, E., & Spinner, B. (1993). The development and initial validation of the Social and Emotional Loneliness Scale for Adults (SELSA). Personality and Individual Differences, 14(1), 127-134.
DiTommaso, E., & Spinner, B. (1997). Social and emotional loneliness: A reexamination of Weiss’ typology of loneliness. Personality and Individual Differences, 22(3), 417-427.
Dogan, T. (2010). The effects of psychodrama on young adults, attachment styles. The Arts in Psychotherapy, 37(2), 112-119.
Fontana, D. (1989). Managing Stress. London: British Psychological Society & Routledge.
Gallagher, M., Nelson, R. J., & Weiner, I. B. (2003). Handbook of psychology, biological psychology, (Vol. 3). John Wiley & Sons, Inc.
Gatta, M. Lara, D. Z. Lara, D. C. Andrea, S. Costantino Paolo, T. Giovanni, C., Rosaria, S., Carolina, B., & PierAntonio, B. (2010). Analytical psychodrama with adolescents suffering from psycho- behavioral disorder: Short-term effects on psychiatric symptoms, Journal of The Arts in Psychotherapy, 37(3), 240-247.     
Ghasempoor, A., & Mahdavi, A. (2010). Survey effect of psychodrama on promoting public health. Journal of Rahpooye of Art, 3(9), 11-20.
Gilman, R. (2001). The relationship between life satisfaction, social interest, and frequency of extracurricular activities among adolescent students. Journal of Youth and Adolescence, 30(6), 56-68.
Goldstein, A. P. (1997). The skill streaming curriculum for adolescents: New strategies and perspective for teaching pro-social skills. Champaign, ILL: Research Press.
Karatas, Z., & Gokcakan, Z. A. (2009). Comparative investigation of the effects of cognitive- behavioral group practices and psychodrama on adolescent aggression. Educational Sciences: Theory & Practice, 9(3), 1141-1452.
Karatas, Z. (2014). Effects of psychodrama practice on university student's subjective well-being and hopelessness. Egitim ve Bilim, 39(173), 117-128.
Koh, K., Park, K., Kim, C., & Cho, S. (2001). Development of the stress response inventory and its application in clinical practice. Psychosomatic Medicine, 63(4), 668-678.
Lazaurus, R. S., & Folkman, S. (1984). Stress, apparaisal, and coping. Springer Publishing Company.
Parkes, K. R. Carnell, S. C., & Farmer, E. L. (2007). Living two lives: Perceptions, attitudes and experiences of spouses of UK offshore workers. Community Work & Family, 8(4), 413-437.
Riggio, R. E., & Canary, D. R. (2003). Social skills inventory manual. (2nd ed). Palo Alto, CA: Consulting Psychologists Press.
Senik, C. (2005). Income distribution and well-being: What can we learn from subjective data?. Journal of Economic Surveys, 19(1), 43-63.
Somov, P. G. (2008). A psychodrama group for substance use relapse prevention training. Journal of the Arts in Psychotherapy, 35(2), 151-161.
Theeke, L. A. (2009). Predictors of loneliness in U.S. adults over age sixty-five. Archives of Psychiatric Nursing, 23(5), 387-396.
Weiss, R. S. (1973). Loneliness: The experience of emotional and social isolation. Cambridge, MA: MIT Press.
Wolman, R. R. (2001). Thinking with your soul: Spiritual intelligence and why it matters. New York: Harmony Books.